Hikayelerin Gücü Adına..

       Hikayeler,masallar,efsaneler..Küçükken anneannemden  hiç bıkmadan her gün dinlediğim hikayeler o zamandan beri beni kendine çeker.Her gece biraz daha fazla dinlemek için yorgun göz kapaklarıma meydan okurdum.Hikayelere inanmak benim seçimimdi.Evet hikayelere inanırım.Sınırları aşarak insanı gerçeğe ulaştırdığına da.Hepimizin kendi hikayemizin kahramanı olup elimizde kendi hikayemizden başka güç olmadığına da.Hikayeler insanın sığınağıdır.Her hikaye okunduğu andan itibaren bizimdir,Hep kendimizden bir şeyler ararız,bulduğumuzda o hikayeye farkında olmadan sarılırız.

        Hepimize zamanında söylenen "edebiyat yapma,hikaye anlatma" gibi klişe sözleri hepimiz duymuşuzdur.Şayet ben çok duydum.Hele ki edebiyat yapma sözüne fazlaca gıcığım..Edebiyat yapın.Hikayeler de okuyun.Çocuklarınızı hikayelerle,edebiyatla büyütün.Çünkü onca karmaşa,ön yargı,cinsiyet,ırk ayrımı,düşmanlık,savaş,siyaset,yalanlar insanların duvarlar örmesine,mutsuz ve tahammülsüz biri olmasına neden oluyor.İnsanların gün geçtikçe birbirlerinden kopmasına neden oluyor.Ama hikayeler tuhaf bir şekilde insanları birleştiriyor.

         Çünkü hikayelerde sınırlar yoktur..Gerçek hayattaki önyargı,baskı,korku yoktur.Okuduğunuz bölümü sevmiyorsunuzdur ama aileniz sizden yüksek mühendis olmanızı bekliyordur.,Hikayedeki Ömer doktorluk mesleğini bırakıp,müzisyen olmuştur.Sizin cesaret edemediğinizi o yapmıştır.İşte bazen bir hikayede her zaman kendimizden bir şeyler bulmayız.Kendimizde bulamadığımız cesareti de buluruz.

              Hepimiz kendi hikayemizin kahramanıysak eğer,bugün bu hikayede olması gereken değil olmasını istediğimiz şeyi yazmaya cesaretimiz olsun.Hala kendi hikayemizi yazabiliyor iken, ihtiyacımız olan her şey elimizin altındayken kendi hikayenizi koşulların yazmasına izin vermeyin.Kendi hikayenizde,kimsenin yan rolleri üstünüze yıkmasına izin vermeyin.bu fazlaca ütopik gelse bile hiçbir zararı olmaz.Ütopyalara da gönül rahatlığıyla inanabilirsiniz.Çünkü buna çok ihtiyacımız var.